Geštalt u pedijatrijskoj ordinaciji ima višestruku primenu i korist, o čemu smo pisali nešto ranije. Ovoga puta, detaljnije objašnjavamo ovaj tip terapije u radu sa decom.

 

Od svih priznatih i poznatih terapija, Geštalt psihoterapiju možemo pozicionirati u sam vrh svih psihoterapija po svome holističkom pristupu koji se primenjuje u radu sa pacijentima. Geštalt psihoterapija je, sama po sebi, po svojoj prirodi, integrativna. Geštalt psihoterapeutu je osnovna uloga da ostane sa pacijentom i da da značenje, smisao svemu, svim podacima koje primi od pacijenta (verbalnim podjednako kao i neverbalnim). Tako se ovaj pravac, baš zbog svoje usmerenosti na sada i ovde, uveliko primenjuje u svetu medicine kao psihološka podrška, bilo kroz individualan, bilo kroz grupni rad (naročito treba pažnju posvetiti konstelacijama). Ono što je ranije bilo nemoguće zamisliti (koristiti psihoterapiju u, nazovimo, klasičnoj medicini koja se praktikuje u našim ordinacijama kod dece i odraslih, u kardiovaskularnim bolestima, bolestima respiratornog sistema, reproduktivnog sistema ili pak oboljenjima endokrinog sistema, u oboljenjima poput karcinoma,itd.) sada je široko rasprostranjeno u razvijenim zemljama. Značajna je povezanost u polju primarne zdravstvene zaštite, gde porodični lekari usmeravaju svoje pacijente koji pate od hroničnih bolesti (dokazane ili ne etiologije) na seanse kod psihoterapeuta, sa osnovnim ciljem da tako podrže ordiniranu terapiju ili druge intervencije. Naravno, zdravstveno osiguranje pokriva i troškove psihoterapije, u skladu sa propisanim pravilima.

 

Značaj Geštalta ogleda se u tome da lekari/terapeuti ne rade sa dijagnozama, već sa pacijentovim odnosom prema dijagnozi. Cilj terapije je da se pacijentima da uvid u sheme po kojima se (najčešće i transgeneracijski, što se u konstelacijama bez greške može uvideti) ponašaju, žive i rade. Cilj je da ugledaju “taj šablon”, da ga osveste, priznaju, nikako ponište i da ukoliko to žele promene ga u svoju korist. Cilj geštalt terapije je jačanje pacijentovog samopouzdanja do okretanja pacijenta od podrške u okolini do podrške u samom sebi.

 

Na osnovu podataka o etiologiji (uzroku) različitih zdravstvenih tegoba koje se sreću u pedijatrijskoj ordinaciji psihološki faktori jedni su od najčešće spominjanih. Cilj kombinovanog rada (ordiniranje medikamentozne terapije i psihološka podrška deci i roditeljima) je bio da, u skladu sa dostizanjem što potpunijeg holističkog pristupa zdravstvenom zbrinjavanju u pedijatrijskoj praksi, primenimo geštalt terapiju i na taj način podržimo mere prevencije koje bi umanjile npr. broj asmatičnih napada, manifestacije ekcema, povraćanja ili proliva (kao najčešćih simptoma u pedijatrijskoj ordinaciji).

Individualni rad sa decom i roditeljima je bio osnovni metod uvođenja Geštalt terapije u pedijatrijskoj ordinaciji. U određenom vremenskom periodu, broj akutnih asmatičnih napada se smanjio, kao i njihova jačina. Ovi rezultati su bili izuzetno značajni u tzv. stresnim situacijama. Slična situacija je bila i sa povraćanjem ili dijarejama. Rad Geštalt terapeuta odnosio se na horizontalni odnos. Upravo takav odnos je omogućio holistički pristup kako pedijatra tako i Geštalt terapeuta. Zajedno sa decom i roditeljima istražuju se nijasne u odnosima koje kreiraju. U radu sa različitim pacijentima uvideli smo da važan faktor za decu sa astmom, ekcemom ili nekim gastrointestinalnim problemom, kao i za njihov oporavak, ima uloga jednog od roditelja, najčešće majke (ali ne i obavezno). Jačanje kvaliteta kontakta dece i roditelja značajno je doprineo i boljem psihofizičkom stanju.

Autor: Dr Olivera M. Ćirković